Το ιερό δισκοπότηρο των περισσότερων επιχειρήσεων είναι η
καινοτομία. Οι επιχειρήσεις που καταφέρουν να καινοτομήσουν με επιτυχία και να
αναπτυχθούν οργανικά, είναι συνήθως οι πιο παραγωγικές και εκείνες με τη
μεγαλύτερη αξία. Πώς τα καταφέρνουν όμως;
Για περισσότερα από 25 χρόνια παρατηρώ οργανισμούς
προσπαθώντας να διαπιστώσω ποιοι είναι οι πιο δυναμικοί και οι πιο
δημιουργικοί. Δεν υπάρχει μαγική συνταγή, αλλά πιστεύω πως οι οργανισμοί που
έχουν κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά έχουν προβάδισμα.
Ελάχιστοι είναι εκείνοι που συγκεντρώνουν όλα αυτά τα
χαρακτηριστικά ή που εφαρμόζουν όλες τις τεχνικές. Η νοοτροπία έχει πολύ μεγάλη
σημασία όταν προσπαθείς να καινοτομήσεις και να εφεύρεις νέα πράγματα – μόνο
μία μειοψηφία των επιχειρήσεων τα καταφέρνουν καλά σε αυτό τον τομέα. Παρακάτω
αναφέρω κάποιες από τις ειδικές συμπεριφορές και τα χαρακτηριστικά που
παρατήρησα στα πιο εντυπωσιακά κέντρα καινοτομίας.
Τύχη:
Οι νέες ιδέες δεν προκύπτουν πάντα από αδιάκοπες
εφαρμογές μεγάλων σχεδίων και την κοινή λογική. Συχνά η τύχη παίζει μεγάλο ρόλο
στις νέες ανακαλύψεις. Το 1856, ο 18χρονος χημικός William Perkin προσπαθούσε
να φτιάξει κινίνη για να θεραπεύσει την ελονοσία. Αντιθέτως κατέληξε να
φτιάχνει ένα μοβ χρώμα και έτσι έγινε πρωτοπόρος στον κλάδο των συνθετικών
χρωμάτων.
Δεκτικότητα στις νέες προτάσεις: Τα ατυχήματα μπορεί να
οδηγήσουν σε τεράστια άλματα εάν οι επενδυτές είναι παρατηρητικοί και σε
επαγρύπνηση. Ο Spencer Silver στην 3Μ προσπαθούσε να δημιουργήσει μία ισχυρή
κόλλα και κατέληξε σε μία κόλλα που επαναχρησιμοποιείται. Το ατύχημα οδήγησε
στα γνωστά σε όλους Post It.
Ομαδική εργασία:
Τον 21ο αιώνα, οι περισσότερες
επιστημονικές ανακαλύψεις γίνονται συνήθως από ομάδες ερευνητών που δουλεύουν
μαζί και όχι από μοναχικές ιδιοφυΐες. Η δυνατότητα συνεργασίας και κατανομής
αρμοδιοτήτων είναι απαραίτητη για να επιτευχθεί πρόοδος. Αυτό σημαίνει δύσκολες
αποφάσεις για το απόρρητο της διαδικασίας.
Κάιζεν:
Πρόκειται για την ιαπωνική βιομηχανική θεωρία, στην
οποία οι Ιάπωνες αποδίδουν το ανταγωνιστικό τους πλεονέκτημα. Ουσιαστικά
πρόκειται για μία διαδικασία διαρκούς προσπάθειας βελτίωσης, με καθημερινά
μικρά βήματα προόδου, με ιδιαίτερη έμφαση στη μείωση της σπατάλης και της
φύρας.
Μην περιμένετε επαναστατικά επιτεύγματα:
Θεωρώ πως σχεδόν σε
όλους τους κλάδους οι μεγάλες νίκες έχουν ήδη κριθεί – ένα απτό παράδειγμα
είναι η φαρμακοβιομηχανία όπου έχει διακηρυχθεί το τέλος των μεγάλων ιστορικών
ανακαλύψεων στα φάρμακα. Από αυτό το υψηλό επίπεδο, η περαιτέρω βελτίωση
πιθανότητα θα είναι πολύ μικρή και όχι δραστική.
Εφαρμογή και όχι θεωρία:
Οι καθαρά ακαδημαϊκές θεωρίες είναι
σημαντικές. Για να είναι χρήσιμη μία καινοτομία όμως, χρειάζεται να είναι
πρακτική. Ένα ιατρικό φάρμακο είναι πραγματικά πολύτιμο μόνο εάν μπορεί να
παραχθεί μαζικά σε οικονομία κλίμακας.
Μικρά βήματα:
Η εποχή των μεγάλων τμημάτων έρευνας και
ανάπτυξης, που χρηματοδοτούνται από σχεδόν μονοπωλιακές αγορές, όπως τα Bell
Labs και το Xerox Parc έχει πρακτικά τελειώσει. Τώρα, το πιθανότερο σενάριο
είναι πως θα προκύψουν πιο ευκίνητες και μικρές ομάδες που θα επηρεάσουν τις
εξελίξεις.
Συνεργασία πολλών κλάδων:
Ελάχιστα προϊόντα αναπτύσσονται
πλέον από ειδικούς που ανήκουν στην ίδια ομάδα ακόμη κι αν πρόκειται για τομείς
όπως είναι η αποθήκευση ενέργειας ή η ιατρική. Για να υπάρξουν μεγάλες
εφευρέσεις χρειάζεται συνεργασία πολλών ειδικοτήτων, από την πληροφορική μέχρι
τους φυσικούς, τους γιατρούς και τους μηχανολόγους.
Νιάτα και διαφοροποίηση:
Καθώς μεγαλώνουμε έχουμε την τάση
να γινόμαστε πιο κυνικοί και να αντιστεκόμαστε στην αλλαγή. Δεν ισχύει βεβαίως
αυτό για όλους, αλλά σε κάθε περίπτωση, είναι κρίσιμο να υπάρχει ικανός αριθμός
νέων ατόμων στον εκάστοτε οργανισμό για να επέλθει αλλαγή. Αν μη τι άλλο,
βρίσκονται ηλικιακά πιο κοντά στους καταναλωτές που θα υιοθετήσουν τα
περισσότερα προϊόντα.
Ταλέντο:
Είναι ουσιώδες για έναν οργανισμό που θέλει να
καινοτομήσει να βρει δημιουργικά άτομα. Η στρατολόγηση και η διατήρηση αυτών
των λαμπρών ανθρώπων ανά τον κόσμο είναι ίσως το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό.
Λιτότητα:
Οι παχυλοί ισολογισμοί δεν οδηγούν κατ’ ανάγκη σε
καλύτερα αποτελέσματα. Πόσο στοίχισαν τα αρχικά μοντέλα των Uber, Twitter,
Facebook και Airbnb; Η λιτότητα συχνά οδηγεί σε ευφυείς ιδέες που δημιουργούν
αποδοτικότητα και παραγωγικότητα
Υπομονή:
Οι μεγαλύτερες καινοτομίες χρειάζονται χρόνια,
πολλή δουλειά και καρδιοχτύπια. Είναι ουσιώδες να μην λειτουργούμε με την
αίσθηση του επείγοντος, αλλά να έχουμε μία μακροπρόθεσμη οπτική.
Αποδοχή των αποτυχιών: Κατά τη διάρκεια του πειραματισμού
πολλές απόπειρες δεν οδηγούν σε επιτυχή αποτελέσματα και αυτό είναι φυσικό.
Είναι αναπόφευκτο να υπάρξουν κάποιες φορές αδιέξοδα. Δεν πρέπει να τα βλέπουμε
σαν ήττα όμως, αλλά μόνο σαν προσωρινά εμπόδια ή προκλήσεις.
Η εφευρετικότητα και η καινοτομία είναι οι πιο ενδιαφέρουσες
και ριψοκίνδυνες διαδικασίες στο επιχειρείν. Είναι όμως, απολύτως απαραίτητες
για να ανθίσουν οι επιχειρήσεις.
Luke
Johnson (Πηγή:
euro2day.gr)
