Η αγκινάρα της Ιερουσαλήμ παράγεται όχι μόνο στην Μέση
Ανατολή αλλά και στις ΗΠΑ ενώ μπορεί να καλλιεργηθεί και σε πολλά μέρη του
κόσμου ανάμεσα στα οποία και στην χώρα μας.
Το εδώδιμο μέρος του φυτού είναι το υπόγειο μέρος το οποίο και
χρησιμοποιείται στις σαλάτες ενώ μπορεί να μαγειρευτεί όπως ακριβώς και οι
πατάτες.
Βασική διαφορά του
υπόγειου μέρους του φυτού σε σχέση με την πατάτα, είναι ότι ενώ η βασική
αποθηκευτική ουσία στην πατάτα είναι το άμυλο, στην αγκινάρα της Ιερουσαλήμ,
είναι η ινουλίνη.
Όταν καταναλώνεται η αγκινάρα, η ινουλίνη μετατρέπεται σε
φρουκτόζη. Για αυτό τον λόγο, μπορεί να αποτελέσει μία υγιεινή διατροφική
συνήθεια για διαβητικούς. Εννοείται ότι σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να
γίνεται σύγχυση της αγκινάρας Ιερουσαλήμ με την κοινή αγκινάρα, το εδώδιμο
μέρος της οποίας είναι το άνθος του.
Ποικιλίες. Υπάρχουν λίγες ποικιλίες γνωστές όπως είναι οι
mommoth French white &French white improved . Άλλες ποικιλίες οι
οποίες καλλιεργούνται κυρίως στην Αμερική είναι οι stampede, fuseae, red
fuseau.
Εδαφοκλιματικές συνθήκες.
Η καλλιέργεια εγκαθίσταται καλά σε ποικιλία
εδαφικών τύπων και καλλιεργητικών συνθηκών. Ωστόσο τα καλύτερα αποτελέσματα
επιτυγχάνονται σε αμμοπηλώδη και καλά αποστραγγιζόμενα εδάφη με ουδέτερο ΡΗ. Το
έδαφος θα πρέπει να είναι τέτοιο που να εξασφαλίζει εύκολο σκάψιμο και
απομάκρυνση των ώριμων κονδυλών. Γενικά τα εδάφη που είναι κατάλληλα για
καλλιέργεια πατάτας και αραβόσιτου, θεωρούνται καλά και για την καλλιέργεια της
αγκινάρας Ιερουσαλήμ. Όσον αφορά το κλίμα, ευνοείται από τις μέσες με υψηλές
θερμοκρασίες.
Λίπανση.
Προτείνεται η λίπανση με το 6-12-6 πάνω στις γραμμές
φύτευσης. Η ποσότητα μεταβάλλεται ανάλογα
με το είδος του εδάφους και την προϋπάρχουσα γονιμότητα και επάρκεια
λιπαντικών στοιχείων. Πολλοί χορηγούν 6 κιλά ουρία στο στρέμμα καθώς και 6 κιλά
κάλιο στο στρέμμα. Απαραίτητο θεωρείται και το μαγνήσιο το οποίο χορηγείται 2
μήνες μετά την φύτευση. Επίσης κατά την φύτευση, καλό είναι να γίνει ενσωμάτωση
οργανικής ουσίας , δηλαδή κοπριάς ή κομπόστας, διότι αυξάνει την γονιμότητα του
εδάφους και τις φυσικοχημικές ιδιότητες αυτού.
Άρδευση.
Για καλύτερες αποδόσεις, τέσσερις με πέντε αρδεύσεις
κρίνονται απαραίτητες. Άν και θεωρείται φυτό που αντέχει στην ξηρασία,
εντούτοις κανονικά και αραιά ποτίσματα επιδρούν ευεργετικά στις αποδόσεις.
Κρίσιμες περίοδοι άρδευσης κρίνονται καθόλη την καλλιεργητική διάρκεια με
μείωση προς το τέλος αυτής.
Η φύτευση θα πρέπει να γίνεται αρχές άνοιξης και πάντοτε
ανάλογα με την περιοχή. Άν επικρατούν όψιμοι χειμώνες και χαμηλές ανοιξιάτικες
θερμοκρασίες, η φύτευση θα πρέπει να γίνει εφόσον έχει παρέλθει ο κίνδυνος
εμφάνισης όψιμου παγετού. Φυτεύεται ο κόνδυλος είτε ολόκληρος είτε τεμαχισμένος
αρκεί να έχει ο δεύτερος , 2 με 3 οφθαλμούς προβλαστημένους. Γενικά είναι προτιμότεροι
οι μικροί κόνδυλοι. Οι μεγαλύτεροι δεν θεωρείται ότι αυξάνουν τις αποδόσεις.
Επίσης εάν χρησιμοποιούνται οι τεμαχισμένοι κόνδυλοι, δεν θα πρέπει να
αφυδατώνονται. Οι κόνδυλοι θα πρέπει να φυτεύονται σε αναχώματα και σε βάθος
επί αυτών γύρω στα 5-8 εκατοστά. Οι αποστάσεις φύτευσης είναι 45 εκατοστά
μεταξύ των γραμμών και 25 εκατοστά επί των γραμμών.
Προετοιμασία του εδάφους.
Πρίν από τη σπορά, καλό είναι το έδαφος να προετοιμαστεί
κατάλληλα. Αυτό προϋποθέτει την βαθιά άροση κυρίως πρίν από την έλευση του χειμώνα
προκειμένου να φυτευτεί την άνοιξη. Αυτή η διεργασία βοηθάει την καταπολέμηση
των ζιζανίων αφού αφήνει τα σπόρια αυτών εκτεθειμένα στις χαμηλές
θερμοκρασίες. Κατά την άνοιξη, μπορεί να
γίνει ένα φρεζάρισμα και ψιλοχωμάτισμα. Επίσης είναι η κατάλληλη περίοδος για
την ενσωμάτωση οργανικής ουσίας.
Συγκομιδή.
Η συγκομιδή γίνεται
προς το τέλος καλοκαιριού και το φθινόπωρο και πρίν την έλευση των χαμηλών θερμοκρασιών
του χειμώνα. Συνήθως η καλλιεργητική περίοδος διαρκεί από 4 έως και 5 μήνες. Όσο
πιο αργά γίνεται η φύτευση των κονδύλων, τόσο πιο καθυστερημένα λαμβάνει χώρα η
συγκομιδή.
Χρήσεις.
Το φυτό καλλιεργείται για ανθρώπινη κατανάλωση, παραγωγή
αλκοόλης και παραγωγή φρουκτόζης. Μετά
την συγκομιδή, η ινουλίνη η οποία αποτελεί και την κύρια αποθηκευτική ουσία του
κονδύλου του φυτού, μετατρέπεται σε φρουκτόζη, κάτι που κάνει τον κόνδυλο αυτό,
ιδανική τροφή για τους διαβητικούς.
Αποκλειστικό άρθρο για τις Αγροτικές Ευκαιρίες®
Γραμματέα Αναστασία
Γεωπόνος ΓΠΑ
anastagra@yahoo.gr
Διαβάστε σχετικά άρθρα:
Υπηρεσίες Αγροτικών Ευκαιριών®
