σε πολλές χώρες του κόσµου, σε µεγαλύτερες ή µικρότερες εκτάσεις.
Τα ψυχανθή καλλιεργούνται για παραγωγή ξηρού χόρτου (σανός), σπόρου για την
κτηνοτροφία και σπόρου για ανθρώπινη κατανάλωση (όσπρια).
Τα σπουδαιότερα ψυχανθή που καλλιεργούνται για παραγωγή σανού, αλλά και για
άλλες χρήσεις (χλωρή νοµή, ενσίρωση, βόσκηση), είναι η µηδική, ο βίκος και τα
τριφύλλια, ενώ τα πιο σηµαντικά ψυχανθή που καλλιεργούνται για το σπόρο τους, που
χρησιµοποιούνται στη συνέχεια από την κτηνοτροφία, είναι τα µπιζέλια, τα
κτηνοτροφικά κουκιά, τα λούπινα και η σόγια, σπόροι µε υψηλή περιεκτικότητα σε
πρωτεΐνες. Τέλος τα ψυχανθή που καλλιεργούνται για ανθρώπινη κατανάλωση, είναι τα
όσπρια και πιο συγκεκριµένα τα φασόλια, ρεβίθια, φακές, κουκιά, λαθούρι και µπιζέλια.
Τα όσπρια προµηθεύουν στον άνθρωπο τις ίδιες περίπου θερµίδες που προµηθεύει µία
ίση ποσότητα σιτηρών. Είναι τροφές πλούσιες σε υδατάνθρακες (κυρίως άµυλο) και
πρωτεΐνες (17-30%), φτωχές σε λάδι (1-2%) και πλούσιες σε σίδηρο και ασβέστιο.
Αποτελούν την κύρια πηγή πρωτεϊνών του πληθυσµού των αναπτυσσόµενων περιοχών
της γης και σε πολλές από αυτές ονοµάζονται του «φτωχού το κρέας».βλ.
