Όσοι είναι άνω των είκοσι ετών μπορεί να έχουν αχνά μνήμη από
το νόμισμα που μας συντρόφευε για πολλά πολλά χρόνια.
Η Δραχμή μας συνόδεψε σε καλές αλλά και σε δύσκολες στιγμές,
μέχρι που μπήκαμε στο Ευρώ.
Κάνοντας μια απλή συλλογιστική και υποθετική σκέψη ας δούμε
ποιοι τομείς θα επηρεάζονταν άμεσα.
Το σενάριο είναι ένα ελαστικό και υποθετικό, δηλαδή θα έχουμε εδώ
στο εσωτερικό της χώρας Δραχμή και οι συναλλαγές με την Ευρωπαϊκή Ένωση θα
γίνεται σε Ευρώ.
Το καλό σενάριο σημαίνει ότι η αλλαγή για ανταγωνιστικούς
λόγους δεν σημαίνει ότι βγαίνουμε εντελώς από την Ε.Ε. δηλαδή συνεχίζουν να
υπάρχουν οι επιδοτήσεις στον αγροτικό τομέα.
Εισαγωγές:
Αυτές αυτόματα θα βίωναν την αλλαγή, μια και για οτιδήποτε
θα θέλαμε να εισάγουμε θα έπρεπε να πληρωθεί σε συνάλλαγμα, που θα προέρχονταν
όχι από εξωτερικό δανεισμό ή ομόλογα του Ελληνικού δημοσίου (που δεν θα αγόραζε κανείς στο εξωτερικό) αλλά
από συναλλαγματικά αποθέματα (που θα δημιουργούσε σε βάθος χρόνου) η νέα
οικονομία που θα έπρεπε να δημιουργηθεί από το μηδέν.
Εξαγωγές:
Τα προϊόντα (ιδιαίτερα τα αγροτικά) θα γίνονταν πολύ
ανταγωνιστικά στις διεθνείς αγορές, μια και το ευρώ είναι το ποιο ακριβό
νόμισμα στον κόσμο. Αλλά προϊόντα που δεν θα ήθελαν για την παραγωγή τους πρώτες
ύλες που θα έπρεπε να γίνουν εισαγωγή αλλά και τα υλικά συσκευασία να είναι
απλά και ντόπια! και πάλι χωρίς κόστος εισαγόμενων
υλικών.
Χρόνος:
Ο χρόνος προσαρμογής θα ήταν ανάλογος με την ικανότητα αφομοίωσης
νέων μεθόδων παραγωγής και προώθησης των προϊόντων, και πάντα με την βασική προϋπόθεση
λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος (για συναλλαγές, εμβάσματα εξωτερικού, εγγυητικές
επιστολές κλπ).
Φυσικά όλα αυτά είναι υποθετικά σενάρια και πιστεύουμε ότι εκεί
θα μείνουν.
Στο συμπέρασμα αυτό περιληπτικά καταλήγει και ένα σχετικό Video του BBC
