Οι Ανάγκες της χώρας μας στις δεκαετίες 60-70 σε συνδυασμό
με την αστυφιλία αλλά και τον οικοδομικό οργασμό που επικρατούσε οδήγησε στην ανάγκη
– και ευκαιρία- να δημιουργηθούν πάρα πολλές Βιομηχανίες.
Οι Βιομηχανίες ήθελαν χέρια το ίδιο και οι νεόδμητες
οικοδομές που θα τους στέγαζαν!
Αλλά το πλήρωμα του χρόνο έφτασε και έτσι περισσότερες από
18 παραγωγικές μονάδες έκλεισαν από το 2012 - 2016.
Σύμφωνα με την
Καθημερινή, τελευταίο κρούσμα για το 2016 αποτελεί η διακοπή λειτουργίας του
εργοστασίου Pepsico - ΗΒΗ στα Οινόφυτα Βοιωτίας στις 31 Οκτωβρίου 2016, ενώ δύο
μήνες νωρίτερα, είχε προηγηθεί το κλείσιμο του εργοστασίου της εισηγμένης
συρματουργίας Λεβεντέρης στη βιομηχανική περιοχή Βόλου.
Όπως είπε ο πρόεδρος του ΣΕΒ Θεόδωρος Φέσσας: «τα επτά
τελευταία χρόνια (2015-2009) της μεγάλης ύφεσης ο παραγωγικός ιστός της χώρας
κυριολεκτικά αποδιαρθρώθηκε. Οι επενδύσεις μειώθηκαν κατά 62%, με τη μεταποίηση
και τη βιομηχανική δραστηριότητα να πληρώνουν το κόστος της ύφεσης».
Σύμφωνα με τους πλέον αισιόδοξους υπολογισμούς του ΣΕΒ για
να εξισορροπήσει η Ελλάδα την τεράστια αποεπένδυση που έχει υποστεί η οικονομία
της τα τελευταία χρόνια, απαιτούνται επιπλέον επενδύσεις, πέραν όσων
πραγματοποιούνται ετησίως, τουλάχιστον 100 δισ. ευρώ μέχρι το 2022».
 |
| Το 2015 έκλεισε η ιστορική χαρτοβιομηχανία Softex |
Το 2015 έκλεισε η
ιστορική χαρτοβιομηχανία Softex. Πέρυσι το φθινόπωρο διέκοψε τη λειτουργία της
η γραμμή παραγωγής χαρτιού της και το εργοστάσιο της ΙΜΑΣ. Τον Ιούλιο του 2012
έκλεισε η Χαρτοποιία Θράκης (Diana), η οποία, εκτός από το εργοστάσιο στην
Ξάνθη, είχε εγκαταστάσεις σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Ιωάννινα, Κοζάνη, Πάτρα και
Ηράκλειο Κρήτης.
Έναν χρόνο μετά, τον Μάρτιο του 2013, το εργοστάσιο της
Delica στην Πάτρα. Τον Νοέμβριο του 2013 κλείνει το εργοστάσιο της Αλουμίλ στην
Ξάνθη. Το 2014 αποφασίστηκε η λύση της εταιρείας ΒΙΟΜΕΚ, που δραστηριοποιούνταν
στις μεταλλικές κατασκευές πυλώνων μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας.
Το 2013 οδηγήθηκε σε κλείσιμο η βιομηχανία τροφίμων
Nutriart, πρώην Κατσέλη (αρτοποιία - ζαχαροπλαστική) και διέκοψε τη λειτουργία
του και το εργοστάσιο της καπνοβιομηχανίας Γεωργιάδη στη Θήβα, δίπλα στην
Εθνική Οδό.
Λουκέτο μπήκε και στο εργοστάσιο της Χαλυβουργίας Ελλάδος
στην Ελευσίνα, που παρέμενε κλειστό από το 2011, ωστόσο η οριστική απόφαση
ελήφθη το 2014, ενώ από το 2014 σε καθεστώς εκκαθάρισης τέθηκε και η
χαλυβουργία Hellenic Steel, η οποία έκλεισε οριστικά πέρυσι. Τον Μάρτιο του
2013 η ΑΓΕΤ Ηρακλής κλείνει το εργοστάσιό της στη Χαλκίδα. Από το 2012 η
Χαλυβουργική, της οικογένειας Αγγελόπουλου, προχώρησε σε εκ περιτροπής σβήσιμο
της υψικαμίνου, ενώ το 2015 οριστικοποιήθηκε η απόφαση της εταιρείας να
λειτουργήσει το ιστορικό εργοστάσιο μόνο ως ελασματουργείο.
Από το 2014 ουσιαστικά κλειστό είναι και το εργοστάσιο των
Ελληνικών Σωληνουργείων Χαλκίδας (πρώην Τσαούσογλου), που ανήκει στη Μηχανική
της οικογένειας Εμφιετζόγλου. Το 2014 ξεκίνησαν οι διαδικασίες εκκαθάρισης και
για την Ηλεκτρομηχανική Κύμης, θυγατρική της ΕΑΣ (Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα),
το εργοστάσιο της οποίας έχει επίσης σταματήσει να λειτουργεί.
Επίσης η Neoset οδηγήθηκε σε πτώχευση τον Μάρτιο του 2014.
Την ίδια χρονιά πτώχευσε και η Shelman, η οποία υπήρξε στην ακμή της, η
μεγαλύτερη βιομηχανία παραγωγής ξύλου στα Βαλκάνια.
Όλα τριγύρω μας αλλάζουν! Τίποτα πια δεν θα είναι το ίδιο…
Σήμερα εν μέσω οικονομικής κρίσης ξανά ζει η μικρή οικογενειακή
επιχείρηση, οι Νέοι Αγρότες, οι ομάδες παραγωγών.
Και το μέσο για να επιτευχθεί ανάπτυξη σε επιχειρηματικό επίπεδο θα είναι η
παραγωγή τροφίμων και μάλιστα παραδοσιακών προϊόντων, με ταυτότητα και μύθο και
η εξωστρέφεια! Ας ευχηθούμε το 2017 να φέρει μια νέα πνοή στους χιλιάδες που με
πείσμα δεν έφυγαν στο εξωτερικό και που θα θελήσουν να επενδύσουν στην Ελλάδα μας…
