Η ιδιαίτερη ικανότητα των παραγωγών των ΗΠΑ να ταΐζουν τον συνεχώς
αυξανόμενο πληθυσμό της γης εξαρτάται από εννέα ζωτικής σημασίας παράγοντες,
σύμφωνα με τον Jim Wiesemeyer, αντιπρόεδρο της
Informa Economics, όπως τους ανέπτυξε στην ομιλία του στην Εθνική
Συμμαχία των ανεξάρτητων συμβούλων καλλιεργητών, στο Τζάκσονβιλ της Φλόριντα.
Ας τα δούμε αναλυτικά:
1) Η παγκόσμια
ανάπτυξη και η άνοδος της μεσαίας τάξης στις αναπτυσσόμενες χώρες. Το λαμπρό
παράδειγμα είναι η Κίνα. Τα τελευταία 10 χρόνια, το πραγματικό εισόδημα στην
Κίνα αυξήθηκε κατά 175% και η κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων κατά 212%. Οι
Κινέζοι επίσης άρχισαν να αγοράζουν πολύ περισσότερα αυτοκίνητα, σημείωσε ο
Wiesemeyer. «Η Κίνα δεν εισήγαγε ούτε ένα βαρέλι πετρελαίου πριν από λίγα χρόνια. Σήμερα,
είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος εισαγωγέας στον κόσμο. Οι Κινέζοι είναι σαν εμάς
στη δεκαετία του 1950 και 1960, αγαπώντας τα αυτοκίνητα. Και δεν πρόκειται να
γυρίσουν πίσω». Επιπλέον, «οι αγορές
ενέργειας και σόγιας της Κίνας αναγκάζουν τις ΗΠΑ και άλλες χώρες να
γίνουν πιο αποτελεσματικές και
καινοτόμες στη χρήση της ενέργειας. Τώρα έχουμε ένα μεγάλο ανταγωνιστή ως
πελάτη».
2) Η αξία του
δολαρίου των ΗΠΑ. «Οι καλύτεροι παραγωγοί λένε ότι παρακολουθούν το δολάριο των
ΗΠΑ. Μόλις σχηματίσει πυθμένα, πρόκειται να γίνουν επιθετικοί πωλητές. Αυτή
ίσως είναι η αρχή της ανοδικής αγοράς των ταύρων».
3) Η παγκόσμια
παραγωγή βιοκαυσίμων. Η Ευρώπη και οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αρχίσει να
συζητούν για το πόση ενέργεια θα πρέπει να αξιοποιηθεί από το καλαμπόκι και
άλλα προϊόντα διατροφής, είπε ο Wiesemeyer. «Υπάρχει ακόμη ευρεία υποστήριξη
στις Ηνωμένες Πολιτείες για αιθανόλη από το καλαμπόκι».
4) Ο ρόλος του
εμπορίου και η ελευθέρωση του εμπορίου και των μεταφορών. Για να συνεχίσεις να
παράγεις καλλιέργειες «πρέπει να έχεις μια υγιή εμπορική πολιτική και ένα
πρόγραμμα υποδομής για τη διακίνηση, είτε στην εγχώρια αγορά είτε στις
εξαγωγές», δήλωσε ο Wiesemeyer. «Οι εξαγωγές είναι αυτές που θέλουμε τα επόμενα
χρόνια. Το μόνο πράγμα που έχει κάνει ανταγωνιστική τη γεωργία για δεκαετίες είναι
το σύστημα των ποταμών, οι λίμνες, τα φράγματα, τα λιμάνια και οι σιδηρόδρομοι.
Αλλά αυτό το σύστημα έχει ανάγκη από μερικά τρισεκατομμύρια δολάρια μόνο για να
διατηρείται. Έτσι εκεί πρόκειται να υπάρξουν κάποια θέματα ανταγωνιστικότητας
τα επόμενα χρόνια».
5) Οι τιμές
ενέργειας και γεωργικών εμπορευμάτων. Αυτές είναι ζωτικής σημασίας για τη λήψη
αποφάσεων φύτευσης.
6) Η εξέλιξη της
βιοτεχνολογίας, των σοδειών και της ακρίβειας. «Έχω πάει σε συναντήσεις τους
τελευταίους τρεις μήνες στις οποίες το σημαντικότερο θέμα ήταν η ακρίβεια στη
γεωργία» είπε ο Wiesemeyer. «Μια μεγάλη εταιρία σπόρων αγόρασε πρόσφατα μια
εταιρία εξοπλισμού που με ένα πέρασμα μπορεί να φυτέψει έως έξι ποικιλίες
σπόρων. Τελικά, μέχρι το τέλος της δεκαετίας θα δείτε μια θεμελιώδη αλλαγή στην
τεχνολογία σπόρων που θα ενισχύσει πραγματικά την απόδοση ώστε να εξυπηρετήσει
αυτή την αυξανόμενη αγορά».
7) Επιπλέον
καλλιεργήσιμη γη στη Βραζιλία, την Ουκρανία και την Αφρική. «Το μελλοντικό
καλάθι βουτύρου της Ευρώπης είναι η Ουκρανία, το Καζακστάν και η Ρωσία.
Επενδύσεις συν καλό χώμα συν ελευθερία ισούνται με παραγωγή. Μπορεί να δούμε
κάποια επένδυση να έρθει στην Ουκρανία».
8) Ο καιρός. «Αυτά
τα τελευταία δύο πράγματα μπορεί να μας κάνουν να μοιάζουμε ηλίθιοι. Ένα είναι
ο καιρός. Πρόκειται να έχουμε άλλη ξηρασία φέτος; Είμαστε κάτω σε αποθέματα
τώρα. Έχουμε την χαμηλότερη απογραφή βοοειδών από το 1953. Οι Αμερικανοί
παραγωγοί δεν έχουν σταματήσει την επέκτασή τους, αλλά θα το κάνουν αν υπάρξει άλλη ξηρασία. Θα μπορούσε να
δημιουργηθεί καταστροφή της ζήτησης που θα χρειαστεί χρόνια για να επανέλθει.
Είναι πολύ σημαντική αυτή η ερχόμενη εποχή για τις καλλιέργειες».
9) Πολιτική και
πολιτικές. «Εάν η Ουάσιγκτον δεν ασχοληθεί πραγματικά με το χρέος και τις
δαπάνες, ή αν η οικονομία της Ευρώπης εισέλθει σε σοβαρή ύφεση, τα πράγματα θα
γίνουν άσχημα. Δεν νομίζω ότι θα συμβεί».
Από την άλλη πλευρά, ο Wiesemeyer δεν έχει δει τόση πολλή
διχόνοια στη Ουάσιγκτον, από τότε που ήταν εκεί. «Όταν πήγα στην Ουάσιγκτον στα
μέσα της δεκαετίας του 1970, αμφότερες οι παρατάξεις μιλούσαν μεταξύ τους. Ήταν
κόσμιοι. Είχαμε έναν πρόεδρο ο οποίος ήταν πρόεδρος για όλους τους ανθρώπους,
όχι μόνο ενός κόμματος. Υπήρχε μια γραμμή οροθεσίας».
Ο Wiesemeyer είπε επίσης ότι η ασφάλιση των καλλιεργειών
είναι επίσης ένα πιθανό σημαντικό θέμα συζητήσεων του αγροτικού νομοσχεδίου.
«Έχουμε ήδη ασφαλιστικές πληρωμές καλλιεργειών ρεκόρ για την καλλιέργεια των
ΗΠΑ του 2012 για 12,4 δισεκατομμύρια δολάρια. Τα συνολικά ασφάλιστρα ήταν λίγο πάνω από 11
δισ. δολ. Για πρώτη φορά από το 2002, η κυβέρνηση και η ασφαλιστική βιομηχανία
καλλιεργειών πρόκειται να πληρώνουν περισσότερα από όσα εισέπραξαν». Οι μεγαλύτερες αποζημιώσεις πήγαν στις πολιτείες παραγωγής καλαμποκιού, στο Illinois 1,6 δισ. δολ. και
στην Iowa, 1,3 δισ. δολ.
«Στη βάση του αγροτικού νομοσχεδίου κατά τα επόμενα 10
χρόνια, οι αναλυτές εκτιμούν ότι η ασφάλιση των καλλιεργειών θα περάσει τα 90
δισ. δολ., δεύτερη μόνο μετά το πρόγραμμα διατροφής» είπε ο Wiesemeyer.
Σύμφωνα με την Diapason Commodities Management, η τιμή του
καλαμποκιού ανέρχεται σε μόλις 45% υψηλότερα επίπεδα του 1973, ενώ η σόγια και
το σιτάρι βρίσκονται σε λιγότερο από 30% από τα δικά τους υψηλά. Οι τιμές του
μαλλιού παραμένουν σε ένα κλάσμα των ιστορικών υψηλών και ένας αγρότης
κρεμμυδιών στην Τασμανία, λέει η Standard Chartered, εξακολουθεί να παίρνει
μόνο το ήμισυ της τιμής ανά κιλό που έπαιρνε το 1980.
Για κάποιον που δεν θέλει να επενδύσει απευθείας στις τιμές
των αγροτικών εμπορευμάτων μέσω συμβολαίων (λόγω μόχλευσης και υψηλής
μεταβλητότητας χρειάζονται προσοχή και μεγάλη εμπειρία), υπάρχουν ETF
(διαπραγματεύσιμα αμοιβαία κεφάλαια) όπως τα DBA, RJA κτλ. σε δολάρια ή το AIGA
σε ευρώ και το AGAP σε λίρες. Κανείς επίσης μπορεί να επενδύσει σε εταιρίες που
σχετίζονται με τη γεωργία και με τρόπους βελτίωσης της παραγωγικής ικανότητας
της.
Του Αλέξη Αλεξίου*
*Πιστοποιημένος διαχειριστής χαρτοφυλακίων σε ΑΕΠΕΥ,
alal@otenet.gr| πηγη
